Rozdział 2. Nie potrzebuję paplaniny jakiegoś starego dziada, żeby otworzyć się na ludzi !

Imprezy, pieniądze, dziewczyny, alkohol, ci to mają życie. Zaczęłam uważniej przyglądać się ich twarzom. Czy to ? Nie.. Na święte kurczaki ! To oni !

  - Halo ? Ziemia do Alex ! Wiem , że są ładni, ale bez przesady, żeby gapić się w TV 10 minut- odparła Jess ze śmiechem. Czyli wychodzi na to, że gapiłam się w TV 10 minut, super !

-Jess ! To oni , słyszysz ? ONI !- rozdarłam się i zaczęłam skakać po kanapie. Czemu ? Sama nie wiem…

-Jacy oni ? Tak, to są The Wanted, ale masz podjarkę ...- a moja kochana Jess nadal NIC nie rozumiała

-Ja ich dzisiaj spotkałam ! W supermarkecie !

-Pierdzielisz ?! Serio ?! Masz numer telefonu ?! Powiedz, że wzięłaś od nich numery !

-Tak właściwie too…

-To ? Alex błagam cię powiedz, że nie zrobiłaś NIC głupiego .

-Dobra, nie wiem , czy będziesz miała ochotę wysłuchać…

-Mów, mów, mów !

-Okeey, a więc. Byłam w tym sklepie. Stałam przy półce z alkoholami, kiedy nagle ci tu – wskazałam na TV- wjechali na mnie w wózku sklepowym. Pomogli mi się podnieść. Nagle ten w loczkach, jak mu tam... ?

-Jay ?

-Tak, Jay, wrzasnął ,,Młody, sprzątasz”.

-Czyli Nathan ?

-Tak, Nathan.  No i reszta się zmyła. Ten Nadlan…

-Nathan , a nie Nadlan -.-

-No to ten Nathan zapytał się mnie jak mam na imię, nie powiedziałam mu. Potem chciał numer telefonu i również mu nie podałam…

-Ty idiotko jedna ! On chciał TWÓJ numer telefonu !- Jess zaczęła bić mnie poduszką.

-Wiem, wiem . Przyznaję jestem idiotką. – powiedziałam przez śmiech. Nie wiedziałam, że to on. Poza tym, człowiek jak człowiek, tylko, że sławny. Szkoda, że nie dałam numeru, ale trudno. Czasu nie cofnę…- Powiesz mi chociaż jak oni się nazywają ?

-Ten co mu nie dałaś  numeru telefonu, to Nathan Sykes, ten łysy to Max George, tamten z loczkami to Jay McGuiness, ten przerośnięty to Siva Kaneswaran, a ten ostatni to Tom Parker.

-Postaram się zapamiętać 

   Nagle to pokoju wparowała Margaret.

-Alex, ubieraj się.

-Po co ?

-Jak to po co ? Do psychologa. – cały mój dobru humor szlag jasny trafił .

-Po cholerę ?! Ten koleś tylko pieprzy jakieś głupoty, że musze się otworzyć na ludzi ! Nie jestem jeszcze gotowa ! Jak będę gotowa, to sama to zrobię ! Nie potrzebuję paplaniny jakiegoś starego dziada, żeby otworzyć się na ludzi ! – wybuchłam. Ten koleś tak mnie wkurza… ,,Alex , musisz zrozumieć, że nie możesz się zamykać, zrób głęboki wdech i wydech, a potem wyjdź na miasto” większych głupot to chyba nie da się pieprzyć…

- Nie mów tak… Przyjdź tu za 15 minut. Ubierz się jak człowiek, a nie jak cień człowieka. – Margaret, nie pomagasz -.- .

Niechętnie wspięłam się po schodach. Ubrałam się tak :

I wróciłam do salonu.

-Jesteś gotowa Alex ?

-Tak …

-To pakuj się do auta i jedziemy. Pamiętaj, masz być opanowana i spokojna. Uwierz, że możesz otworzyć się na innych ludzi i im zaufać , że nie stracisz ich tak , jak rodziców.- dzięki Margaret , bardzo mi pomogłaś. Z ogółu zawsze jestem opanowana u psychologa, ale dzisiaj się to zmieni. Nie mam zamiaru dalej słuchać jego gadania.

*****U psychologa*****

-Alex Nowak proszona do gabinetu.- usłyszałam JEGO głos. Tego głupiego psychologa . Weszłam do gabinetu.

-Witaj Alex. Usiądź. Czy coś się zmieniło od naszej ostatniej wizyty. Byłaś gdzieś ostatnio ?

-Dzień dobry. Tak właściwie to nic się nie zmieniło. Cały czas siedzę w pokoju. Ostatnio byłam w sklepie…

-To duży postęp.- gościu, czy ty siebie słyszysz O.o

-Yhmm, też tak uważam.

-Czy jest coś o czym chciałabyś mi powiedzieć. – o jest, ćwiczyłam to cały tydzień.

-Jest ! Koleś, przestań się wtrącać w MOJE życie ! Myślisz , że jak przyjdę tu raz na tydzień i wysłucham od ciebie dwóch zdań, to nagle cudownie stanę się najpopularniejsza w Londynie ?! Powiem Ci tyle : Daj mi spokój ! Jak będę gotowa, to sama się na siebie otworze ! Mama mi zawsze powtarzała ,,Nie rób NIC na siłę” i nie będę robić ! Ja…

-A ty znowu o mamie…- jaki bezczelny ! Nie dość, że przerwał mi moją przemowę, to jeszcze się mnie czepia o jedno słowo. Dupek .

-Kontynuując- nie zraziłam się. Kontynuowałam przemowę- Ja mam cię gdzieś koleś ! Wykreśl mnie z tej swojej karty i nie dzwoń do mojej siostry, kiedy następna wizyta. Nie przyjdę na nią ! – wyszłam trzaskając drzwiami. Wow, jestem z siebie zadowolona ;) .

-Alex, coś ty mu nagadała ! – przerażona Margaret od razu wstała z krzesła, na którym siedziała, czekając na mnie.

-Nagadałam mu to, co powinnam powiedzieć już dawno.

-Nie mam do Ciebie siły.

W milczeniu poszłyśmy do auta. W połowie drogi Margaret odezwała się .

-Nie myśl sobie, że zakończyłam z tobą tą rozmowę. Chyba zaczniemy chodzić dwa razy w tygodniu do psychologa.

-Siostro, czy ty siebie słyszysz !? Nie pójdę do tego psychologa !

-Po tej miłej wymianie zdań Mr. Jansson < tak ma na nazwisko mój BYŁY psycholog > powinien wsadzić Cię do psychiatryka !

- A więc taka z Ciebie siostra ?! Najchętniej to w ogóle byś się mnie pozbyła !? Daj mi spokój.

-O Boże.. Alex nie chciałam tego powiedzieć. Przepraszam… - najpierw się myśli, potem mówi.

Cisza.

Nie odezwałam się ani słowem, Margaret podobnie.

Dojechałyśmy do domu.

Weszłyśmy, a tam na dobre rozkręcona impreza. I się wyjaśniło po co Natalii były potrzebne puszki z piwem.

Minęłam nachlane już towarzystwo i udałam się w stronę swojego pokoju.

Położyłam się na łóżku u myślałam nad słowami Margaret.

A może ja na serio jestem psychiczna ? Może powinnam sama zgłosić się do wariatkowa ? Może tutaj jestem tylko ciężarem? Z moich ciekawych przemyśleń wyrwał mnie znany już głos :

-Hej Alex, nie pytaj skąd znam Twoje imię, możemy pogadać ?
Zamarłam.. Po chwili odpowiedziałam : 

-Czego chcesz, Sykes ?
______________________________________________________________________

Mamy 2. Rozdział  Dziękuję Natce i Justinie za to, że są obserwatorami tego bloga ;) .
Jesteś tu ? Skomentuj ! Dla Ciebie to tylko chwila, a dla mnie wielka nagroda i motywacja :p
Kolejny rozdział pojawi się jutro, lub w sobotę , najpóźniej w niedzielę ;).
Tak wiem, znowu taki krótki :c Następny będzie dłuższy ;3
Zapraszam również na bloga koleżanki http://tonight-we-own-the-night.blogspot.com/